Ik heb dit ervaren als de leukste periode van mijn studie. De eerste les kregen we meteen de planning voor de hele minor. Zo kon ik goed mijn tijd inplannen voor werk en mijn sociale leven. De manier van les geven van W was op het begin even wennen voor mij. Ik was altijd politiek correcte saaie docenten gewend die de tekst voorlazen van het bord. W daarentegen was vlijmscherp in het overdragen van zijn kennis. Ik kon het verhaal goed begrijpen en volgen. Soms met een knipoog naar het heden en de actualiteit. De excursies waren echt een avontuur an sich. Het was mooi om als groep steeds dichterbij elkaar te groeien. Met als klap op de vuurpijl de Duitsland reis. De stof die we behandeld hebben vond ik fantastisch omdat het zoveel aspecten behandelde van de Tweede Wereldoorlog.
Ik wilde voor een echte ervaring gaan en mij laten verassen. Ik had dus eigenlijk geen verwachtingen van de locaties. Ik ben iemand die het op mij aflaat komen. Ik was wel heel benieuwd naar de locaties omdat ik alleen maar Bergen Belsen kende van naam. Ik had, voordat ik de minor gekozen had, gedacht dat we naar mainstream plekken zouden gaan zoals Auschwitz. Achteraf ben ik heel blij dat we juist naar deze grimmige locaties gegaan zijn. Dit zijn plekken waar ik nog nooit van gehoord had en nooit meer kom. Ook de kou en accommodaties maakte er een ervaring van. Slapen in een nazikasteel of in een SS kampcommandant woning. Ik had het liefst W als gids. Het verschil in gidsen was heel groot en soms ook energie slurpend, Ik vertelde tegen W dat ik het erg lastig vond dat we zo’n strak programma hadden. Ik had hierdoor heel weinig de tijd om alles in mij op te nemen. W zei dat het besef ook pas later kwam. Soms pas jaren later. Dat besef begint nu langzaamaan te landen bij mij. Ook bij het typen van het portfolio ga je beter beseffen wat er allemaal op de locaties heeft afgespeeld. Op de locatie is dit zelf soms moeilijk omdat er vaak weinig te zien is. Terugkijkend ben ik erg tevreden dat ik deze minor gekozen heb. Op een hele bijzondere manier heb ik mijn kennis verbreed over de Tweede Wereldoorlog. Ik heb geluisterd naar bijzondere gastsprekers en heb kampen bezocht. Een hele fijne afwisseling met plenaire bijeenkomsten. Deze lessen waren voor mij echt een heerlijke show. W is een bekwame docent en is uitmuntend in het overbrengen van de rode draad die loopt door alle lessen. De minor zit perfect in elkaar en had niet beter georganiseerd kunnen worden. Het is een ervaring voor het leven. W zei de eerste les dat het halfjaar voorbij vliegt. Dit kan ik bevestigen. Ik baal hier wel van omdat ik vrienden heb gemaakt waarmee ik deze bijzondere ervaring gedeeld heb. Ik weet dat ik deze vrienden eigenlijk niet meer ga zien na de minor. Ik kan het iedereen aanraden om deze minor te kiezen. Voor mij was het ook een fijne afwisseling van mijn werk. Ik heb kennis, inzicht en bewustzijn verworven over processen en mechanismen werkzaam bij collectief geweld vanuit verschillende perspectieven. Telkens kwam het verhaal van de daders, slachtoffers en omstanders voorbij. Van de SS’ers tot joden tot de Duitse bevolking die riepen: Wir haben es nicht gewusst. Ik heb de rode draad meegekregen van de opkomst van het nazisme en de Tweede Wereldoorlog. Ook hebben we ons verdiept in recentere conflicten en genocides. Dit was nog onbekend voor mij. Ik heb de minor vooral gekozen om het gedrag van mensen beter te begrijpen. Het gedrag van mensen vind ik als sociaal juridisch persoon heel interessant. Het gedrag werd omschreven door een gids. Hij zei: De meeste SS’ers waren mensen zoals u en ik”, zegt N. “Ze werden onderdeel van een machine die niet tijdig werd gestopt en steeds grover misdaden beging. Moorden begint met woorden, later pas met kogels of gas. Wij hopen eraan bij te dragen dat mensen nu de sneeuwbal herkennen die het begin van een lawine kan zijn.” Deze woorden zijn mij bijgebleven. Ik kan mij voorstellen waarom mensen zich aansloten bij de NSDAP. Dit kwam vooral na ons bezoek aan Vogelsang. De broederschap, samen sporten en eten spreekt mij erg aan. De jonge mensen kregen te horen dat zij de beste waren. Dan ga je daar ook in geloven. De beeldvorming is mij ook bijgebleven. De realiteit was een stuk harder dan films je doen geloven. In films wordt veel op emoties ingespeeld. Het verleden kent telkens terugkerende patronen als het gaat om oorlogen. Dit gaat ver terug in de geschiedenis. Leert de mensheid dat nooit van het verleden?
Von B