“Ja maar ik was het niet, ik deed alleen
maar wat me werd gezegd.”
Op de peuterspeelzaal wilde ik altijd de hele dag met de
vishengeltjes spelen en van de glijbaan. Ik deed dat niet omdat het niet mocht.
Ik moest ook op de tractor en puzzelen. Dat vond ik niet leuk, maar de juf zei
het dus deed ik het.
Thuis moest ik mijn kamer altijd opruimen en netjes
houden anders mocht ik niet naar buiten. Ik vond dat niet leuk en wilde dat
niet. Ik had zo naar buiten kunnen lopen. Maar toch ruimde ik mijn kamer op
omdat mijn moeder dat zei en mijn moeder was de baas.
Op de basisschool en op de middelbare school moest ik
stomme sommetjes leren waarvan ik zeker was dat ik er nooit wat aan zou hebben.
(Ik had grotendeels gelijk overigens.) Ik wilde ze niet maken, maar ik deed het
toch omdat het van mijn moeder, de docent en van de overheid moest. Want zonder
diploma mag ik nog veel minder en wordt het nog veel minder leuk.
Het openbaar vervoer is veel te duur en ik vind het
schandalig dat ik een kaartje moet kopen wanneer ik niet eens in de trein kan
zitten. Toch koop ik een kaartje want dat zegt de wet en de wet is de baas.
Wanneer ik geen kaartje koop kan het zijn dat ik nog veel meer moet betalen en
dat is nog veel minder leuk dus ik luister braaf en koop een kaartje.
We worden van kleins af aan geleerd dat er een
rangencultuur is. Er is altijd iets of iemand aan wie je moet gehoorzamen, die
boven je staat. Dat is wat we leren.
Waarom zijn we dan zo verbaasd dat 65% van
de mensen een medemens een levensgevaarlijke schok kan toedienen wanneer iemand
met meer autoriteit zegt dat het moet?
Hoe is het mogelijk dat psychologen en
psychiaters een uitkomst tussen de 0,1 en 1% voorspelden in dit Milgram
experiment wanneer zelfs ik als tweederangs vak therapeut dit snap.
En waarom
zijn wij nog zo verbaasd dat zoveel mensen tijdens de Tweede Wereldoorlog braaf
deden wat ze werden opgedragen tegen hun moreel en principes in?
Gewetensvraag: creƫren we zo als mens niet de perfecte
meelopers en uitvoerders wachtend op een volgende Hitler of volgen we dan de
nieuwe Ghandi of gewoon twitter? Follow me!
Maike de Groot